روانشناسي باليني چيست؟ روانشناس باليني كيست؟

روانشناسي باليني (روانشناسي باليني به انگليسي = Clinical psychology) شاخه اي از علم روانشناسي و مربوط به ارزيابي و درمان بيماري هاي رواني، رفتارهاي غير طبيعي و مشكلات روانپزشكي است. رشته روانشناسي باليني علم روانشناسي را با درمان مشكلات پيچيده انساني ادغام مي كند. ما در سايت ويكي روان افتخار همكاري با تعداد زيادي روانشناس باليني از سراسر كشور را داريم.

اين انتخاب هيجان انگيز براي افرادي است كه به دنبال يك زمينه چالش برانگيز و جالب هستند.

 منبع : ويكي روان

روان‌ شناسي معاينه، تشخيص، درمان و جلوگيري از اختلالات ذهني است.

در جواب به اين سوال كه روانشناسي باليني به چه معناست بايد گفت:

اين گونه روان‌شناسان در مراكز درماني كار مي‌كنند اما پزشك نيستند، به همين خاطر نبايد روانشناسي باليني تجويز دارو كند.

در معرفي رشته روانشناسي باليني بايد بگوييم كه:

نتايج اوليه در زمينه رشته روانشناسي باليني شامل زحمات بسيار زيگموند فرويد، روانشناس اتريشي است.

او يكي از اولين افرادي بود كه بر اين ايده تمركز داشت كه بيماري روحي چيزي است كه مي تواند با صحبت با بيمار (گفتار درماني) درمان شود

اين به معناي توسعه رويكرد درمان گفتاري او بود كه اغلب به عنوان اولين كاربرد علمي روانشناسي باليني مطرح مي شود.

روانشناسي باليني به چه معناست؟

لينكلن ويتمر، روانكاو آمريكايي اولين كلينيك روانشناسي را در سال ۱۸۹۶ با تمركز ويژه اي بر كمك به كودكان كه معلوليت هاي يادگيري را بر عهده داشت (روانشناسي تربيتي) افتتاح كرد.

همچنين Witmer اولين بار در سال ۱۹۰۷ واژه ” روانشناسي باليني ” را تعريف و معرفي كرد.

ويتمر، شاگرد سابق ويلهلم ونت، روانشناسي باليني را “مطالعه افراد با مشاهدات يا تجربيات با هدف ارتقاي تغيير” تعريف كرد.

امروزه روانشناسي باليني يكي از محبوب ترين حوزه ها و بزرگترين منطقه استخدامي در رشته روانشناسي است

تا سال ۱۹۱۴، ۲۶ كلينيك ديگر كه به فعاليت روانشناسي باليني اختصاص داده شده بود در ايالات متحده تاسيس شد و شروعي بود براي گسترس رشته روانشناسي باليني در سطح جهان.

روانشناس باليني كيست و چكار مي‌كند؟

روان‌شناسان باليني غالباً در بيمارستان‌ها، بخش خصوصي (دفاتر مشاوره و كلينيك ها) يا نهادهاي دانشگاهي كار مي‌كنند.

آن‌ها روش‌هاي عملي و رويكردهاي نظري متعددي را فرا گرفته‌اند.

برخي از آنان در درمان اختلالات رواني خاصي تخصص دارند.

درمان بعضي از جديترين اختلالات رواني از قبيل اسكيزوفرني و افسردگي بر عهده روانشناس باليني است.

روانشناس باليني علاوه بر كار كردن با بيماران، بايد سابقه و پرونده معاينه، تشخيص و اهداف درماني بيمار را نگهداري كند

اين پرونده به پيگيري روند پيشرفت درمان كمك مي‌كند.

انواع روانشناسي باليني كدامند؟

جالب است بدانيد روانشناسي باليني به انواع مختلف تقسيم مي شود و همين حاكي از اهميت زياد آن است.

در زير به ليستي از انواع روانشناسي باليني پرداخته شده است:

1. روانشناسي سلامت رفتاري
2. روانشناسي كودك
3. استاد دانشگاه
4. مشاوره رروانشناسيبه صورت حضوري و آنلاين
5. مددكار اجتماعي در حوزه روان درماني
6. متخصص اعصاب و روان

بازار كار روانشناسي باليني و مدارك مورد نياز براي كار كدامند؟

هر چند برخي افراد با مدرك كارشناسي ارشد نيز به كار مي‌پردازند اما اغلب فرصت هاي شغلي و بازار كار روانشناسي باليني نيازمند مدرك دكتري در روان‌ شناسي باليني مي‌باشند.

در برخي از دوره‌ هاي تحصيلات تكميلي روان‌ شناسي باليني، فارغ‌ التحصيلان رشته‌هاي ديگر هم پذيرفته مي‌شوند اما توصيه ما تحصيل در رشته روانشناسي است.

امّا غالباً توصيه مي‌شود كه دانشجويان قبل از شروع دوره تحصيلات تكميلي در روان‌ شناسي باليني، مدرك كارشناسي خود را در رشته روان‌شناسي بگيرند.

به طور كل بازار كار روانشناسي باليني خوب است، فاغ التحصيلان مي توانند در مقاطع تحصيلي بالا علاوه بر كارهاي تحقيقاتي يا انجام انواع مشاوره روانشناسي به تدريس در مراكز آموزشي نيز مشغول شوند.

نيازمندي هاي تحصيل در رشته روانشناسي باليني

در ايالات متحده آمريكا، روانشناسان باليني معمولا در رشته روانشناسي مدرك دكتراي ميگيرند و در زمينه هاي باليني آموزش مي بينند.

الزامات آموزشي براي كار در روانشناسي باليني بسيار دقيق است

دو نوع مختلف از مدرك در دسترس وجود دارد:

1. Ph.D
2. Psy.D

به طور كلي در Ph.D. برنامه ها بر روي تحقيق تمركز مي كنند.

در حالي كه Psy.D. برنامه ها تمرين گرا هستند و با مراجعين در ارتباطند

بعضي از دانشجويان همچنين ممكن است برنامه هاي تحصيلات تكميلي را ارائه دهند كه داراي مدرك فوق ليسانس در روانشناسي باليني باشند.

پس از اتمام برنامه آموزشي فارغ التحصيل معتبر، روانشناسان باليني آينده نگر بايد يك دوره آموزش تحت نظارت و يك معاينه را نيز تكميل كنند.

روانشناسان باليني اغلب در محيط هاي پزشكي، خصوصي و يا در موقعيت هاي دانشگاهي در دانشگاه ها و كالج ها كار مي كنند به همين خاطر بازار كار روانشناسي باليني بسيار گسترده است

برخي از روانشناسان باليني به طور مستقيم با مشتريان، اغلب كساني كه از انواع مختلف و اختلالات روانپزشكي رنج مي برند، كار مي كنند.

شما هم مي توانيد با اين دست متخصصين در بخش مشاوره روانشناسي سايت ويكي روان به صورت صوتي و تصويري در تماس باشيد.

خيلي از روانشناسان باليني ممكن است در بخش خصوصي كار كنند كه خدمات سرپايي كوتاه مدت و بلند مدت را براي مشترياني كه نياز به كمك به مقابله با اضطراب رواني دارند، ارائه مي دهند.

همانطور كه گفتيم برخي از روانشناسان باليني در حالات ديگر، انجام تحقيقات، آموزش در سطح دانشگاهي و ارائه خدمات مشاوره اي كار مي كنند.

برخي از شاخه هاي كاري در روانشناسي باليني عبارتند از:

• ارزيابي و تشخيص اختلالات رواني
• درمان اختلالات رواني
• ارائه شهادت در تنظيمات قانوني
• تدريس در مراكز آموزشي
• انجام تحقيقات
• ايجاد و اجراي برنامه هايي براي درمان و پيشگيري از مشكلات اجتماعي

روانشناسان باليني كه به عنوان روانپزشكان كار مي كنند اغلب از روش هاي درمان متفاوت در هنگام كار با مشتريان استفاده مي كنند.

در حالي كه برخي از پزشكان بر روي چشم انداز درمان بسيار متمركز هستند، بسياري از آن ها را به عنوان يك رويكرد الگويي معرفي مي كنند.

اين شامل طراحي روش هاي مختلف نظري براي ايجاد بهترين طرح درمان براي هر مشتري است.

رشته روان‌ شناسي باليني براي چه كساني مناسب است؟

روان‌شناسان باليني نياز به مهارت بسيار زيادي در ارتباطات انساني دارند.

داشتن خلاقيت و ابتكار در انتخاب رويكردها و برنامه‌هاي درماني نيز اهميت بسزايي دارد.

مزاياي تحصيل در رشته روانشناسي

• كمك به ديگران براي غلبه بر مشكلاتشان مي‌تواند بسيار ارضاءكننده باشد
• نيازهاي و چالش‌هاي متفاوت هر بيمار، روان‌شناس باليني را وامي دارد كه در جستجوي راه حل‌هاي ابتكاري و خلاقانه برآيد
• امكان كار خصوصي بعد از فارغ التحصيلي از مهم ترين مزاياي تحصيل در رشته روانشناسي وجود دارد

معايب رشته روانشناسي باليني

اگر از علاقه خود نسبت به روانشناسي و كار به عنوان يك روانشناس باليني مطمئن نيستيد سراغ رشته روانشناسي باليني، نرويد.

كار به عنوان يك روانشناس باليني داراي معايب زيادي است، البته منظور از معايب سختي كار است چون كسي كه عاشق روانشناسي و مشاوره باشد اين كار را با علاقه زياد انجام ميدهد.

• احتمال فشار كاري زياد به دليل طبيعت و ماهيت دشوار درمان
• سر و كار داشتن با بيماران پرتوقع، اهل جر و بحث و از نظر رواني ناپايدار
• صرف وقت زياد براي درمان هر بيمار

برخي از ديدگاه هاي اصلي نظري در روانشناسي باليني عبارتند از:

رويكرد روانشناختي

 اين ديدگاه از كار زيگموند فرويد، روانكاوي است كه معتقد است كه ذهن ناخودآگاه نقش مهمي در رفتار ما دارد.

روانشناساني كه از درمان روانكاوي استفاده مي كنند ممكن است از تكنيك هايي مانند ارتباط رايگان براي بررسي زيرساخت هاي مشتري، انگيزه هاي ناخودآگاه استفاده كنند.

ديدگاه رفتاري شناختي روان شناسي باليني

اين رويكرد به روانشناسي باليني از مكتبهاي رفتاري و شناختي انديشه توسعه يافته است.

روانشناسان باليني كه از اين ديدگاه استفاده مي كنند، در مورد چگونگي تعامل احساسات، رفتارها و افكار مشتري كار مي كنند.

همچنين درمان شناختي-رفتاري (CBT) غالبا روي تغيير دادن افكار و رفتارهايي است كه به اختلال رواني كمك مي كند.

ديدگاه انسان شناسي 

اين رويكرد به روانشناسي باليني از كار متفكران انساني مانند آبراهام مازلو و كارل راجرز رشد كرد.

اين ديدگاه مشتري را به صورت يكپارچه تر بررسي مي كند و بر روي چيزهايي مانند خودكفايي تمركز مي كند و به مردم كمك مي كند پتانسيل كامل خود را درك كنند.

بدون هيچ شكي روانشناسي باليني يكي از محبوب ترين زمينه هاي علم روانشناسي است

اما قبل از اينكه تصميم بگيريد كه آيا اين منطقه براي شما مناسب باشد، مهم است كه منافع خود را ارزيابي كنيد.

اگر از كار با افراد لذت ببريد و بتوانيد با استرس و تعارض رفتار كنيد، روانشناسي باليني ممكن است انتخاب خوبي باشد.

زمينه رشته روانشناسي باليني به لطف نيازهاي متغير جمعيت و تغييرات در رويكرد كشور به سياست هاي بهداشتي، رشد و تكامل خواهد يافت.

اگر شما هنوز مطمئن نيستيد كه آيا روانشناسي باليني براي شما مناسب است، اين خودسنجي حرفه اي روانشناسي ممكن است كمك كند.

ميتوانيد در انجمن گفتگوي روانشناسي به ايجاد بحث و گفتگو با ديگران كاربران بپردازيد.

مسير تكامل روانشناسي باليني در حين جنگ هاي جهاني

آشنايي با روانشناسي باليني در دوران جنگ جهاني اول بيشتر شد، زيرا تاثيرات آن بيشتر در حين جنگ و بر روي سربازان نمود پيدا مي كرد.

در سال ۱۹۱۷، انجمن آمريكايي روانشناسي باليني تاسيس شد

اگر چه تنها دو سال بعد با تاسيس انجمن روانشناسي آمريكا (APA) جايگزين شد.

در طول جنگ جهاني دوم، روانشناسان باليني در كمك به درمان آنچه كه پس از آن شناخته شده به عنوان شوك پوسته، كه در حال حاضر به عنوان اختلال استرس بعد از سانحه شناخته مي شود پرداختند.

اين تقاضا براي متخصصان براي درمان بسياري از جانبازان بازنشسته كه نيازمند مراقبت بودند و در طول اين دوره به رشد روانشناسي باليني، كمك كرده بودند.

در دهه ۱۹۴۰، ايالات متحده هيچ برنامه اي نداشت كه مدرك رسمي در زمينه روانشناسي باليني ارائه دهد.

اداره جانبازان ايالات متحده تعدادي برنامه هاي آموزشي در سطح دكترا را راه اندازي كرد.

تا سال ۱۹۵۰ بيش از نيمي از مدارك تحصيلي در رشته روانشناسي در زمينه روانشناسي باليني اعطا شد

در حاليكه تمركز اوليه در روانشناسي باليني به طور عمده بر روي علم و تحقيق بود، برنامه هاي تحصيلات تكميلي شروع به افزودن تأكيد بيشتري بر روان درماني كردند.

دفتر آمار چشم انداز شغلي “راهنماي حرفه اي پيش بيني مي كند كه مشاغل در زمينه هاي باليني، مشاوره و روانشناسي مدرسه از سال ۲۰۱۶ تا سال ۲۰۲۶، ۱۴ درصد رشد مي كند كه سريع تر از متوسط است.

منبع : ويكي روان